ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΦΥΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ) ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ (Ν. 3833/2010)
Του Δημήτρη Σπ. Περπατάρη (Δικηγόρος Εργατολόγος)
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ)
Μεταξύ των μισθολογικών παροχών που λαμβάνουν οι καταμετρητές λόγω της θέσης και ειδικότητάς τους ως Καταμετρητές-Εισπρακτόρες ΔΟ/2β είναι και το ειδικό επίδομα φύσεως εργασίας (Επίδομα Καταμέτρησης), το οποίο χορηγήθηκε με την υπ΄ αριθ. 209/7.8.1975 απόφαση του Δ.Σ. της ΔΕΗ.
Συγκεκριμένα το ως άνω επίδομα χορηγήθηκε στους Καταμετρητές της Επιχείρησης από το Δ.Σ. της για λόγους ίσης μεταχείρισής τους σε σχέση με τους συναδέλφους της τέως Ηλεκτρικής Επιχείρησης Αθηνών Πειραιώς (τ. ΗΕΑΠ). Ειδικότερα :
Μετά την εξαγορά της τ. ΗΕΑΠ από τη ΔΕΗ και τη θέση σε ισχύ του ΚΚΠ/ΔΕΗ, οι υπάλληλοι Καταμετρητές της τα ΗΕΑΠ που ελάμβανα ένα Επίδομα μέσου όρου ενδείξεων καταμέτρησης μέχρι 15/6/1969 και οι οποίοι εντάχθηκαν στην Κατηγορία ΔΟ/2β της ΔΕΗ, συνέχισαν, παρά την ρητή διατύπωση της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 47 παρ. 3 του ΚΚΠ/ΔΕΗ σύμφωνα με την οποία : «Το καταβαλλόμενο επίδομα μέσου όρου ενδείξεων καταμετρήσεων εις τους μη εντεταγμένους εις τον ισχύσαντα ΚΚΠ/ΔΕΗ καταμετρητάς της τ. ΗΕΑΠ….. καταργείται από την εντάξεώς τους εις τας θέσεις του παρόντος Κανονισμού», να λαμβάνουν το επίδομα μέσου όρου ενδείξεων καταμέτρησης κατόπιν της υπ΄ αριθμ. 51963/3528/18.12.1974 κοινής απόφασης των Υπουργών Βιομηχανίας και Απασχόλησης (ΦΕΚ 1319/18.12.74 τ. β΄) Αποτέλεσμα αυτού ήταν υπάλληλοι της ΔΕΗ προσληφθέντες μετά την 15η.5.1969, όπως και εμείς και ενταχθέντες στο τακτικό προσωπικό και στην Κατηγορία ΔΟ/2β σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΚΠ/ΔΕΗ, να έχουν δυσμενέστερη μισθολογική μεταχείριση παρά το γεγονός ότι απασχολούντο με την ίδια ειδικότητα, στην ίδια Κατηγορία, υπό τις ίδιες συνθήκες και προσφέροντες ακριβώς τις ίδιες υπηρεσίες δηλαδή την καταμέτρηση των ενδείξεων κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας σε σχέση με συναδέλφους της τ. ΗΕΑΠ . Προς άρση λοιπόν αυτής ακριβώς της διακριτικής σε βάρος μας μεταχείρισης και προς τον σκοπό της ίσης και ομοιόμορφης μεταχείρισης εργαζομένων της υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες και στην ίδια ειδικότητα και Κατηγορία, η Διοίκηση της ΔΕΗ, με την ως άνω υπ΄ αριθμ. 209/7.8.1975 απόφαση του Δ.Σ. της αποφάσισε την χορήγηση του ως άνω ειδικού επιδόματος φύσεως εργασίας (Επίδομα Καταμέτρησης) και σε όλο το υπόλοιπο προσωπικό αυτής της κατηγορίας ΔΟ2/β που απασχολείτο στην καταμέτρηση, Μάλιστα το επίδομα αυτό ορίστηκε σε ποσοστό 15 % επί του βασικού μισθού μας, όμως η δραχμική απόδοση του επιδόματος αυτού υπελείπετο του επιδόματος μέσου όρου ενδείξεων που ελάμβαναν οι συνάδελφοί μας της τ. ΗΕΑΠ, το οποίο υπολογιζόμενο με ένα σύνθετο τρόπο επί τη βάσει ενός τεκμαρτού μέσου όρου 1.100 ενδείξεων επιπλέον των 3.000 καταμετρήσεων είχε δραχμική απόδοση σημαντικά υψηλότερη. Προς τούτο η Διοίκηση της Επιχείρησης με την υπ΄ αριθμ. 337/15.12.1977 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της αύξησε το χορηγούμενο επίδομα καταμέτρησης σε ποσοστό 25% επί του Βασικού Μισθού. Βεβαίως και πάλι παρά την σχετική αύξησή του, η δραχμική απόδοση του σχετικού επιδόματος υπελείπετο του αντιστοίχου των συναδέλφων της τ. ΗΕΑΠ με συνέπεια η σκοπούμενη από τη Διοίκηση της εναγομένης ίση και ομοιόμορφη μεταχείρισή μας και η άρση της διακριτικότητας να μην επιτευχθεί πλήρως, αφού αντί να μας χορηγήσει το σχετικό επίδομα καθ όμοιο ακριβώς τρόπο με των συναδέλφων της τ. ΗΕΑΠ, ώστε να μην υπάρχουν αποκλίσεις εις βάρος μας στην δραχμική του απόδοση, προτίμησε την χορήγησή του ως άνω επιδόματος.
Εν πάση περιπτώσει, όμως ενόψει του γεγονότος ότι αφενός μεν η δημιουργηθείσα ανισότητα εξομαλύνθηκε κατά κάποιο τρόπο έστω και με αποκλίσεις στη δραχμική απόδοση και δεν υφίστατο η σημαντικά δυσμενέστερη μισθολογική μας μεταχείριση που είχε εισαχθεί, αφετέρου δε οι περισσότεροι των συναδέλφων της τ. ΗΕΑΠ έβαιναν προς συνταξιοδότηση , με αποτέλεσμα έτεινε να εξαλειφθεί.
Η ΔΕΗ με την από 6/7/19990 ΕΣΣΕ που κατήρτισε με την ΓΕΝΟΠ /ΔΕΗ , δηλαδή την πλέον αντιπροσωπευτική δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση της Επιχείρησης επεξέτεινε το ¨επίδομα μέσου όρου ενδείξεων» και στους Καταμετρητές (Κατηγορία ΔΟ2/β) της Επιχείρησής της που είχαν υπηρετήσει σε θέσεις τ. ΗΕΠΑ μέχρι 31/12/1973, που είχαν κατά την υπόψη περίοδο πραγματοποιήσει ενδείξεις. Μάλιστα το ποσό του επιδόματος αυτού ορίστηκε ότι θα υπολογίζεται με βάση μέσο όρο 1.100 επιπλέον των 3.000 ενδείξεων , κατά μήνα ή κατ΄ αναλογία της βάσεως αυτής και ότι ως προς την φύση και τους λοιπούς όρους χορήγησής του θα εφαρμόζονται οι ρυθμίσεις που ισχύουν για τους ήδη λαμβάνοντες το επίδομα αυτό. Ορίσθηκε δε ότι το επίδομα αυτό θα συμψηφίζεται με το χορηγούμενο σε αυτούς ¨ειδικό επίδομα φύσεως εργασίας καταμετρητών 25%». Δηλαδή στην πράξη καταργήθηκε ως προς αυτούς η χορήγηση του επιδόματος που ελάμβαναν οι λοιποί καταμετρητές και τους χορηγήθηκε το επίδομα που ελάμβαναν οι συνάδελφοί τους της τ. ΗΕΑΠ, γεγονός που εξαρχής όφειλε να πράξει η ΔΕΗ ως προς όλους για την εξ΄ αρχής ισότιμη και ομοιόμορφη μεταχείρισή τους, όπως άλλωστε και η ίδια είχε την πρόθεση.
(Στην επόμενο τεύχος η φύση του ως επίδομα ειδικών και ανθυγιεινών συνθηκών εργασίας)
