Όταν η υποψία από τους περισσότερους πολίτες ότι κάτι δεν πάει καλά στη χώρα μας έγινε πραγματικότητα και οι εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής ζωής υπήρξαν ραγδαίες και απρόβλεπτες, τότε υποχρεωθήκαμε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, από τη μια, να οδηγηθούμε στο τέλος μιας εποχής, που τη χαρακτήριζαν τα εύκολα πράγματα, οι ψεύτικες υποσχέσεις και τα βολέματα , και, από την άλλη, να προσγειωθούμε απότομα στη σκληρή πραγματικότητα και στις αληθινές καταστάσεις που χαρακτηρίζουν την εποχή της κρίσης. Η μετάβαση από τα παραμυθένια χρόνια στην ώρα της αλήθειας και της κρίσης είναι πολύ σκληρή. Το ποιος ευθύνεται και το τι λάθη έγιναν σε εγχώριο, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο "σηκώνουν" μεγάλη συζήτηση.
Ο καθένας μας, από οποιοδήποτε εργασιακό χώρο κι αν προέρχεται ή όποιο λειτούργημα κι αν υπηρετεί, θα μπορούσε εύκολα να αποδώσει τις ευθύνες οπουδήποτε χωρίς να συμπεριλάβει τον εαυτό του. Αυτό θα ήταν βολικό για όλους μας και, κατά συνέπεια, θα ήταν η συνέχεια του εύκολου δρόμου, που μας οδήγησε στο σημείο όπου βρισκόμαστε σήμερα. Είναι όπως τότε, που, όταν ήμαστε μικροί, μας έλεγε η γιαγιά ότι για τον τραυματισμό μας έφταιγε το "κακό τραπέζι" που βρέθηκε μπροστά μας. Αυτή όμως η λογική θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδες συζητήσεις χωρίς κανένα αποτέλεσμα και σε απώλεια πολύτιμου χρόνου.
Ο στόχος στη συγκεκριμένη στιγμή είναι να σκεφτούμε πως θα βγούμε από την κρίση, ποια είναι τα εργαλεία που θα μας βγάλουν από αυτήν και, το σημαντικότερο, με ποιον τρόπο θα αλλάξουμε τη νοοτροπία μας, ώστε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη που κάναμε ως "ανώριμη" κοινωνία στο παρελθόν.
Γι’ αυτό, θα πρέπει να "ενηλικιωθούμε' ως πολίτες και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Ξεκινώντας από αυτό το σημείο θα βρούμε τα υπόλοιπα. Πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε περισσότερο με τη σκέψη παρά με το συναίσθημα στις επιλογές μας σχετικά με τα πρόσωπα που θα κληθούν στο μέλλον να διαχειριστούν τις τύχες τις δικές μας και των παιδιών μας.
Η ζωή δεν είναι εύκολη. Τα εύκολα μας έφτασαν ως εδώ. Υπάρχει όμως, ΕΛΠΙΔΑ να βγούμε από τα αδιέξοδα. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες καταστάσεις με πίστη στις δυνάμεις μας και χωρίς φόβο. Αυτό έχουμε, εξάλλου, χρέος να κάνουμε ως υπεύθυνοι πολίτες. Προηγουμένως, όμως, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε αρκετές από τις αρχές και τις αξίες μας, και να δώσουμε με αυτόν τον τρόπο την κατάλληλη κατεύθυνση και στις επόμενες γενιές, που θα αναλάβουν τη διεκπεραίωση του δύσκολου αυτού έργου.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΣ
Πρόεδρος του Πανελλαδικού Συλλόγου Καταμετρητών Δ.Ε.Η.
Από το Editorial του Περιοδικού μας πρόΘΕΣΗ
